Kudroń.

Bluszczyk kurdybanek.

Bluszczyk ziemny.

Glechoma hederacea L.

Nazywany także kurdybankiem, kurdybanem lub bluszczem zimowym.

Inne nazwy ludowe i zwyczajowe to kumndram, kondratek, kudroń, bluszczak, obłożnik, kocimorda, bluszcz ziemny, bluszczak, brzestan, kurdyban, obłużnik,  obłożnik bluszczowy, muszki, kundran, ziele św. Piotra, kocie bułki, kurwanek, skulasznik.

Spotkać go można na obszarze całej Europy. Występuje także w  umiarkowanych strefach Azji, na Syberii. Zawleczony i zadomowiony także w Ameryce Północnej.

Bardzo pospolity jest w Polsce, rośnie najczęściej w wilgotnych zaroślach, przy drogach, na brzegach wód, oraz jako pospolity chwast w ogrodach.

Okres kwitnienia: kwiecień - lipiec.

Kolor kwiatów niebieskofioletowe.

Roślina wieloletnia.

Roślina lecznicza.

Surowiec zielarski – ziele bluszczyku .

Roślina przyprawowa – stosowany jako przyprawa.

Roślina miododajna – miód z bluszczyku jest jasnożółty.

Roślina ozdobna.

 Kwiecień 2020 r.

Beskid Niski, maj 2018 r.

http://uzdrowiciele.blogspot.com

pl.wikipedia.org/wiki/Bluszczyk_kurdybanek

Aleksandra Halarewicz: Atlas roślin, Warszawa 2014